Monday 6 November 2017

Prosta, ruchoma, średnia kalkulacja


Średnia ruchoma Ten przykład pokazuje, w jaki sposób obliczyć średnią ruchomą szeregu czasowego w Excelu. Średnia ruchoma służy do wyrównywania nieprawidłowości (szczytów i dolin) w celu łatwego rozpoznania trendów. 1. Najpierw przyjrzyjmy się naszej serii czasowej. 2. Na karcie Dane kliknij Analiza danych. Uwaga: nie można znaleźć przycisku Analiza danych Kliknij tutaj, aby załadować dodatek Analysis ToolPak. 3. Wybierz średnią ruchomą i kliknij OK. 4. Kliknij pole Input Range i wybierz zakres B2: M2. 5. Kliknij w polu Interwał i wpisz 6. 6. Kliknij pole Zakres wyjściowy i wybierz komórkę B3. 8. Narysuj wykres tych wartości. Objaśnienie: ponieważ ustawiliśmy przedział na 6, średnia ruchoma jest średnią z poprzednich 5 punktów danych i bieżącego punktu danych. W rezultacie szczyty i doliny są wygładzone. Wykres pokazuje rosnący trend. Excel nie może obliczyć średniej ruchomej dla pierwszych 5 punktów danych, ponieważ nie ma wystarczająco dużo poprzednich punktów danych. 9. Powtórz kroki od 2 do 8 dla przedziału 2 i odstępu 4. Wniosek: Im większy przedział, tym bardziej wygładzone są szczyty i doliny. Im mniejszy interwał, tym przybliżone są średnie ruchome do rzeczywistych punktów danych. Przeprowadzanie średniego kalkulatora Mając listę danych sekwencyjnych, można skonstruować średnią ruchomą punktu n (lub średnią kroczącą), znajdując średnią każdego zestawu n kolejne punkty. Na przykład jeśli masz uporządkowany zestaw danych 10, 11, 11, 15, 13, 14, 12, 10, 11, to 4-punktowa średnia ruchoma wynosi 11,75, 12,5, 13,25, 13,5, 12,25, 11,75 w celu wygładzenia danych sekwencyjnych, uzyskuje się ostre piki i spadki mniej wyraźne, ponieważ każdy surowy punkt danych podaje się tylko w ułamkowej masie w średniej ruchomej. Im większa wartość n. im płynniejszy wykres średniej ruchomej w porównaniu z wykresem oryginalnych danych. Analitycy giełdowi często patrzą na średnie ruchy danych o cenach akcji, aby przewidzieć trendy i wyraźniej zobaczyć wzorce. Możesz użyć poniższego kalkulatora, aby znaleźć średnią kroczącą zbioru danych. Liczba terminów w prostej średniej ruchowej n-Point Jeśli liczba terminów w oryginalnym zestawie wynosi d, a liczba pojęć używanych w każdej średniej to n. wówczas liczba terminów w ruchomych sekwencjach średnich będzie na przykład na przykład, jeśli masz sekwencję 90-dniowych kursów i biorąc 14-dniową średnią kroczącą cen, średnia ciągła sekwencja będzie miała 90 - 14 1 77 punktów. Ten kalkulator oblicza średnie ruchome, w których wszystkie wyrazy są ważone jednakowo. Można także tworzyć ważone średnie ruchome, w których niektóre terminy mają większą wagę niż inne. Na przykład nadanie większej wagi nowszym danym lub utworzenie centralnie ważonej średniej, w której średnie terminy są liczone bardziej. Więcej informacji można znaleźć w artykule dotyczącym średniej ważonej ruchomości i kalkulatora. Wraz z ruchomymi wartościami arytmetycznymi, niektórzy analitycy również patrzą na ruchomą medianę uporządkowanych danych, ponieważ mediana nie ma wpływu na dziwne wartości odstające. Prosta średnia krocząca - SMA ŁAMANIE W DÓŁ Prosta średnia ruchoma - SMA Prosta średnia ruchoma jest dostosowywana, ponieważ można ją obliczyć przez inną liczbę okresów czasu, po prostu przez dodanie ceny zamknięcia papieru wartościowego przez kilka okresów, a następnie podzielenie tej sumy przez liczbę okresów, co daje średnią cenę papieru wartościowego w danym okresie. Prosta średnia ruchoma wygładza zmienność i ułatwia przeglądanie trendu cenowego zabezpieczenia. Jeśli prosta średnia ruchoma wskazuje, oznacza to, że cena bezpieczeństwa rośnie. Jeśli jest skierowany w dół, oznacza to, że cena zabezpieczenia maleje. Im dłuższy przedział czasowy dla średniej ruchomej, tym łatwiejsza jest prosta średnia krocząca. Krótkoterminowa średnia ruchoma jest bardziej zmienna, ale jej odczyt jest bliższy źródłowym danym. Znaczenie analityczne Średnie kroczące są ważnym narzędziem analitycznym służącym do identyfikacji bieżących trendów cenowych i możliwości zmiany ustalonego trendu. Najprostszą formą zastosowania prostej średniej ruchomej w analizie jest użycie jej do szybkiego zidentyfikowania, czy zabezpieczenie ma tendencję wzrostową czy zniżkową. Innym popularnym, choć nieco bardziej złożonym narzędziem analitycznym, jest porównanie pary prostych średnich kroczących z każdą obejmującą różne ramy czasowe. Jeżeli krótkoterminowa prosta średnia krocząca jest powyżej średniej długoterminowej, spodziewany jest trend wzrostowy. Z drugiej strony, długoterminowa średnia powyżej średniej krótkoterminowej sygnalizuje ruch w dół trendu. Popularne wzorce handlowe Dwa popularne wzorce handlu, które wykorzystują proste średnie ruchome, to krzyż śmierci i złoty krzyż. Krzyż śmierci pojawia się, gdy 50-dniowa średnia krocząca przekracza 200-dniową średnią kroczącą. Uważa się to za niedźwiedzi sygnał, że dalsze straty są w magazynie. Złoty krzyż ma miejsce, gdy krótkoterminowa średnia ruchoma przewyższa długoterminową średnią ruchliwą. Wzmocnione przez wysokie wolumeny transakcji, może to sygnalizować dalsze zyski są w sklepie. Jak obliczyć średnie kroczące w Excel Excel Analiza danych dla manekinów, 2. wydanie Polecenie Analiza danych zapewnia narzędzie do obliczania ruchomych i wykładanych wykładziną średnich w Excelu. Załóżmy, na potrzeby ilustracji, że zebrałeś dzienne informacje o temperaturze. Chcesz obliczyć trzydniową średnią ruchomą 8212 średnią z ostatnich trzech dni 8212 w ramach prostego prognozowania pogody. Aby obliczyć średnie kroczące dla tego zestawu danych, wykonaj następujące kroki. Aby obliczyć średnią ruchome, kliknij najpierw przycisk polecenia Data Analysis (Dane) tab8217s. Gdy program Excel wyświetli okno dialogowe analizy danych, wybierz z listy pozycję Średnia ruchomości, a następnie kliknij przycisk OK. Excel wyświetla okno dialogowe Średnia ruchoma. Wskaż dane, których chcesz użyć do obliczenia średniej ruchomej. Kliknij pole tekstowe Zakres wprowadzania w oknie dialogowym Średnia ruchoma. Następnie określ zakres wejściowy, wpisując adres zakresu arkusza lub za pomocą myszy, aby wybrać zakres arkusza roboczego. Odnośnik zakresu powinien używać adresów bezwzględnych komórek. Bezwzględny adres komórki poprzedza literę kolumny i numer wiersza ze znakami, tak jak w A1: A10. Jeśli pierwsza komórka w zakresie wejściowym zawiera etykietę tekstową do identyfikacji lub opisu danych, zaznacz pole wyboru Etykiety w pierwszym wierszu. W polu tekstowym Odstęp, powiedz Excelowi, ile wartości ma zawierać obliczenie średniej ruchomej. Możesz obliczyć średnią ruchomą za pomocą dowolnej liczby wartości. Domyślnie program Excel używa ostatnich trzech wartości do obliczenia średniej ruchomej. Aby określić, że do obliczania średniej ruchomej użyta jest inna liczba wartości, wprowadź tę wartość w polu tekstowym Interval. Powiedz programowi Excel, gdzie umieścić dane średniej ruchomej. Użyj pola tekstowego Zakres wyników, aby określić zakres arkusza roboczego, w którym chcesz umieścić dane średniej ruchomej. W przykładzie z arkusza roboczego dane średniej ruchomej zostały umieszczone w zakresie arkusza roboczego B2: B10. (Opcjonalnie) Określ, czy chcesz wykres. Jeśli chcesz wykres przedstawiający średnią ruchomą, zaznacz pole wyboru Wynik wykresu. (Opcjonalnie) Wskaż, czy chcesz obliczać standardowe informacje o błędach. Jeśli chcesz obliczyć błędy standardowe dla danych, zaznacz pole wyboru Błędy standardowe. Program Excel umieszcza standardowe wartości błędów obok wartości średniej ruchomej. (Standardowa informacja o błędzie przechodzi do C2: C10.) Po zakończeniu określania, jakie średnie ruchome informacje mają zostać obliczone i gdzie chcesz je umieścić, kliknij OK. Program Excel oblicza średnią ruchomą. Uwaga: Jeśli program Excel nie ma wystarczająco dużo informacji do obliczenia średniej ruchomej dla błędu standardowego, umieszcza komunikat o błędzie w komórce. Możesz zobaczyć kilka komórek, które pokazują ten komunikat o błędzie jako wartość.

No comments:

Post a Comment